* مطالبی در مورد دامنه:
دامنه (Domain) که در فرهنگ فارسی با تلفظ دامین و دومین بکار برده میشود، در لغت به معنی «گستره» میباشد و در اینترنت به نامی اختصاصی گفته میشود که هر وبسایت برای تمایز و قابل دسترسی بودن نسبت به سایر وبسایتها به خود میگیرد، مانند ."Google.com".
هردامنه از یک یا چند قسمت تشکیل شده است که با نقطه یا Dat (.) از هم جدا شدهاند:
- قسمت اول ماهیت آدرس 'www'
- قسمت دوم نام دامنه (به انگلیسی: Domain Name): نام دامنه همان نام سایت است (مانند wikipedia یا m2web).
- قسمت سوم پسوند موضوعی یا جی تی ال دی (Generic): این پسوند دامنه بیانگر نوع سایت خواهد بود (مانند org یا co).
- قسمت آخر پسوند کشوری یا محلی یا سی تی ال دی (Country): این نوع پسوند معرف کشور سایت می باشد (مانند ir یا ru).
لازم به ذکر است ترتیب قسمت سوم و چهارم (پسوندها)، در بعضی دامنه های جهانی (چی تی ال دی، این با حرف G به معنی Global) معکوس میشود یعنی سی تی ال دی قبل از جی تی ال تی میآید مانند ru.com که برای روسیه مورد استفاده قرار میگیرد.
برای انتخاب یک نام دامنه مناسب معیارهایی را باید در نظر داشته باشید که در موفقیت وبسایت شما بسیار مؤثر خواهند بود، در این قسمت سعی شده تا به نکات مهمی که در انتخاب نام دامنه مناسب باید در نظر داشته باشید اشاره شود:
پسوند آن مناسب با نوع فعالیت وبسایت باشد: همانطور که میدانید پسوندهای متفاوتی برای مقاصد مختلف دامنهها وجود دارد که این پسوندها تعیین کننده نوع فعالیت مرتبط با آن وبسایت میباشند. بعنوان مثال پسوند .com ( مخفف Commercial ) که بیشترین کاربرد را در پسوندهای دامنه دارد در مورد وبسایت هایی که اهداف تجاری دارند بکار میرود. وبسایت هایی که محدوده فعالیت آن ها به یک کشور خلاصه میشود از پسوند همان کشور استفاده مینمایند. وبسایتهایی که بصورت بینالمللی نیز فعالیت میکنند معمولاً دامنه اصلی وبسایت خود را با پسوند .com و برای هر کشور که خدمات خود را عرضه میکنند یک دامنه با پسوند همان کشور اختصاص میدهند.
ثبت پسوندهای رایج: اگر تصور میکنید که نام دامنه انتخابی شما بخصوص از زمان شروع فعالیت وبسایت، ممکن است با پسوندهای دیگر توسط افراد مختلف به ثبت برسد، همزمان با ثبت پسوند اصلی پسوندهای مهم و رایج دیگر را نیز به ثبت برسانید، بعنوان مثال اگر دامنه خود را با پسوند .com انتخاب نمودهاید، پسوندهای .net و .org را نیز ثبت و اگر تمامی و یا بخشی از فعالیت وبسایت به ایران مربوط میشود پسوند .ir را نیز به آن اضافه نمایید، این عمل موجب میشود تا در آینده وبسایت شما که با صرف هزینه و وقت ایجاد شده است با وبسایت دیگری با همان نام، توسط مخاطبین اشتباه نشود.
کوتاه باشد: تا جایی که امکانپذیر است نام دامنه خود را کوتاه انتخاب نمایید. البته این بدین معنا نیست که نام سازمان، شرکت و ... خود را نادیده بگیرید. شما میتوانید قسمتی از نام شرکت و یا مخفف آن را بعنوان نام واحد انتخاب نمایید. بعنوان مثال اگر نام مؤسسه شما "تیم طراحی ام تو وب" میباشد بهتر است بجای m2web-Design-team.ir می توانید نام m2web.ir را انتخاب نمایید. توجه داشته باشید که استفاده از حروف اختصاری در بعضی موارد مناسب نیست بخصوص اگر تعداد حروف اختصاری بیش از 4 کاراکتر باشد. در مجموع توصیه میشود که نام کوتاه انتخابیتان مفهوم باشد. اگر نام دامنه کوتاه انتخابی شما با پسوندهای رایج مثل .com و .net و ... قبلاً به ثبت رسیدهاند و بخشی یا تمامی فعالیت وبسایت شما به کشور ایران ارتباط دارد توصیه میشود دامنه کوتاه انتخابی خود را با پسوند .ir هرچه سریعتر به ثبت برسانید. در حال حاظر ثبت نام های کوتاه با پسوند .ir نسبت به سایر پسوندها بیشتر امکانپذیر است. این عمل موجب میشود تا آدرس وبسایت شما بیشتر بیاد بماند.
املای روان و صریحی داشته باشد: املای نام دامنه شما بهتر است به گونهای باشد که بصورت شفاهی به راحتی قابل انتقال باشد و یا حداقل نیاز به هجی (spell) کمتری داشته باشد. ممکن است شما آدرس وبسایت خود را بصورت شفاهی به دوست خود اعلام نمایید و آدرس وبسایت شما املای سختی نیز داشته باشد بطوری که به گونههای متفاوتی بتوان آن را تایپ نمود، در این حالت این احتمال وجود دارد که دوست شما موفق به بازدید از وبسایت شما نشود و یا اینکه به اشتباه وارد سایت دیگری شود.
با نوع فعالیت وبسایت یا مجموعه شما مرتبط باشد: بهتر است نام دامنه انتخابی شما با نوع فعالیت وبسایت و یا مجموعه (سازمان، شرکت و ...) شما مرتبط باشد. بدین ترتیب مخاطبین وبسایت شما به علت تطابق نام وبسایت با نیازشان، برای بازدید از سایت تمایل بیشتری خواهند داشت.
نام دامنه می تواند شامل تمام حروف لاتین (a-z) با حرف کوچک، تمامی اعداد (0-9)، خط فاصله یا Dash (-) باشد. لازم به ذکر است نام دامنه نمی تواند شامل خط زیر یا Under Line (_)، هیچگونه از اشکال از قبیل (%,$,#,@,^,%) و یا نقطه یا Dat (.) باشد زیرا که هر نقطه به عنوان یک متمایزگر سطح می باشد.
یک زیر دامنه، خود دامنه ای است که بخشی از یک دامنه بزرگتر می باشد. به عبارت دیگر نامی است که قبل از دامنه اصلی قرار می گیرد و با نقطه از آن جدا می شود به عنوان مثال m2web.ir یک دامنه و sms.m2web.ir یک زیردامنه است.
در صورتی که یک یا چند دامنه را بر روی یک دامنه اصلی پارک نمایید، چنانچه کاربر هر یک از آن ها را در مرورگر وارد نماید، باز هم صفحه مربوط به دامنه اصلی را مشاهده خواهد نمود. با استفاده از دامنه های جانشین یا پارک شده، شما می توانید اشتباهات تایپی کاربران را اصلاح نمایید. برای مثال چنانچه نام دامین شما Domain.com است و کاربر، Domain.ir را وارد نماید در صورتی که دامین دوم یعنی Domain.ir را ثبت کرده و آن را به عنوان دامنه جانشین Domain.com تعریف کرده باشید، باز هم کاربر محتویات دامنه اول یعنی Domain.com را مشاهده خواهد کرد. شما می توانید کلیه اسامی نام شرکت، نام محصول و نام های مرتبط و ... را ثبت کنید و آن ها را به عنوان دامنه جانشین (Park Domain) به وب سایت خود متصل نمایید. این عمل برای بالا بردن کاربران سایت شما بسیار مفید است و کار آن ها را برای یافتن وب سایت شما بسیار آسان می سازد.
دامنه های جانشین همچنین می توانند برای ایمیل ها نیز فعال شوند. در این صورت تمام نامه های الکترونیکی که برای "این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید" ارسال شود بدست همان کسی خواهد رسید که از آدرس الکترونیکی "این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید" استفاده می کند.
دامنه های جانشین از هرنظر از جمله رکوردهای DNS شبیه به دامنه معمولی بوده و ویژگی های یکسانی با آن ها دارند. تنها تفاوت آن ها با دامنه های معمولی در آن است که این دامنه ها هیچ فایلی از خود ندارند و به فایل های دامنه ای که جانشین آن شده اند، اشاره می کنند.
سامانه DNS که مخفف عبارت Domain Name System می باشد، نظامی سلسلهمراتبی برای نامگذاری رایانهها و دیگر منابعی است که به اینترنت یا شبکههای دیگر رایانهای متصل میشوند. وقتی می خواهید وارد سایتی شوید، باید آدرس وب سرور آن را بدانید. آدرس وب سرور با IP مشخص می شود. اما به خاطر سپردن آدرس IP دشوار است. می توان به جای IP از Domin Name ها استفاده کرد. برای هر IP یک Domin Name در نظر گرفته شده است. مثلاً IP آدرس گوگل 216.58.211.46 است که شما برای دسترسی به گوگل میتوانید از IP یا آدرس www.google.com استفاده کنید. در حقیقت DNS این IP Address را به اسامی مشخص و ساده ترجمه می کند.
هم Domain Name و هم IP Address، کاربر را به یک وب سرور مشخص هدایت می کند، اما Domain Name، هم برای استفاده و هم برای به خاطر سپردن، به مراتب راحت تر است. بدون DNS کاربرها مجبور هستند برای وارد شدن به هر بخشی از اینترنت از اعداد خسته کننده IP address استفاده کنند.
نمونه ای از DNS های یک وبسایت:
NS1.m2web.ir
NS2.m2web.ir